در روز عاشورا کودک شیرخواره امام حسین(ع) حضرت علی اصغر از عطش و شدت گرما بی تاب شده بود، رباب و اهل خیام به دنبال این بودند که برای کودک شش ماهه چاره و راهی پیدا کنند. کودک شیرخواره را به دست بابا دادند و امام علیه السلام با دشمن در حال گفتگو بود ناگهان تیری از کمان حرمله آمد و گوش تا گوش حلقوم علی اصغر را درید و کودک شش ماهه قربانی خدا و روز عاشورا گشت. امام حسین علیه السلام خون گلوی او را گرفت و به آسمان پاشید.
روضه رباب
چه آتشی ست که در حرف حرف آب نشسته
که روضه خوانده که بر گونه ها گلاب نشسته؟
صدای آه بلند است گوشه گوشه تکیه
چه ناله هاست که در روضه رباب نشسته
کدام سو بدود چشم های خسته این زن
که در مسیر نگاهش فقط سراب نشسته
«چه کرده اند که زیر عبا می آوری اش؟ آه!
چه کرده اند که در چشم هاش خواب نشسته؟
چه دیر می گذرد! کو صدای گریه اصغر؟»
میان خیمه زنی غرق اضطراب نشسته
کشیده روی سرش باز چادر عربی را
درست مثل سؤالی که بی جواب نشسته
کسی نگفت در آن سرزمین چه دیده که یک سال
رباب یکسره در زیر آفتاب نشسته
فائزه زرافشان
اخبار مرتبط
