امام حسین علیه السلام برای احیاء دین قیام کرد و زیر بار ذلت بیعت نرفت و جهت تکمیل قیام خود حج خود را ناتمام گذاشت و از مکه به طرف کربلا حرکت کرد
در ماه محرّم عید قربان می شود
حاجیان را گفت: آن جا کعبه عریان می شود
در طواف کعبه آن جا جسمتان جان می شود
حج منم، چشمانتان را وا کنید ای حاجیان
کعبه بی من از شما مردم گریزان می شود
استطاعت هر که دارد می شود ملحق به من
هر که نامرد است پشت کعبه پنهان می شود
حاجیان را گفت: بی من حجّ ندارد حرمتی
کعبه بی من از شما مردم! گریزان می شود
گفت: در ذی الحجۀ امسال شوری دیگر است
گفت: در ماه محرّم عید قربان می شود
آمد و در کربلا با آشنایان خیمه زد
گفت با یاران که: فردا ظهر طوفان می شود
گفت با یاران که: فردا خطبۀ ناخوانده ای
گرم از نهج البلاغه باز عنوان می شود
خطبه خواهد خواند فردا خواهرم بی ذوالفقار
گفت: فردا کاخ ظلم از ریشه ویران می شود
آمد و افتاد چشم حُر به چشم روشنش
مشکل حر با نگاهی گرم آسان می شود
حاجی از کاروان وامانده ای گِرد حسین
یک شبه می گردد و در کعبه مهمان می شود
خیمه را خاموش کرد و گفت با یاران خویش:
ظهر فردا هرکه با من هست، قربان می شود
«هر که خواهد گو بمان و هرکه خواهد گو برو»
می رود هر کس از این خیمه، پشیمان می شود
دوستان را گفت: فردا کربلا نورانی است
گفت: فردا با شما این جا چراغان می شود
روز خلقت را شما تفسیر دیگر می کنید
گفت: فردا محشر کبری نمایان می شود
حجّ امسالین حدیثی تازه تر آورده است:
عید قربان شما، شام غریبان می شود
گفت: وقت «استلام» دست عباس علی ست
گفت: فردا زمزمِ خورشید، جوشان می شود
آمد و در کربلا حج را نمایش داد و رفت
آن نمایش همچنان بی پرده اکران می شود!
مرتضی امیری