امام حسین علیه السلام برای احیاء دین قیام کرد و زیر بار ذلت بیعت نرفت و جهت تکمیل قیام خود حج خود را ناتمام گذاشت و از مکه به طرف کربلا حرکت کرد
قربانی حج
ای علمدار سپه در دلِ شب بار ببند
محمل پردگیان دوز ز اغیار ببند
همۀ اهل حرم را به حرم کن احضار
کودکان را به محبت دلِ شب کن بیدار
این خداحافظی آخر ما با زهراست
بعد از این وعدۀ ما با همگان کرب و بلاست
خواهر انگار همین جاست طواف من و تو
قبر گم گشتۀ زهراست مطاف من و تو
مادرا می برم از کوچه پریشانی را
می برم همره خود این همه قربانی را
مشکل قافله را وا بگذارید به من
گریۀ دخترکم را بسپارید به من
شیرخوارم که شده کودک هجده روزه
گردنش حرز ببندید ولی از بوسه
ای سپه دار، سپه را کمک از امشب کن
با علی اکبر من همرهیِ زینب کن
از همین اول راه آب بنوشان به همه
زینبم جامۀ بسیار بپوشان به همه
همۀ لشگر عشق است غلامت زینب
زانوی اکبر لیلاست رکابت زینب
بعد از این کاش که بی یار نگردی خواهر
کاش بی قافله سالار نگردی خواهر