مقالات مذهبی / موعظه‌های حضرت مسیح عیسی بن مریم علیهماالسلام پیامبر اولوا العزم الهی برای حواریون و اصحاب خویش، امروز نیز برای جهانیان سودمند و راهگشاست. منبع معتبر برای آگاهی از انجیل حقیقی و موعظه‌های آسمانی آن، قرآن و حدیث اهل‌بیت علیهم‌السلام است. پیامبران و امامان دارای علم لدنی بی‌اشتباه بوده‌اند و براساس آن همین موعظه‌ها را برای مسلمانان بیان نموده‌اند.
با توجّه به اینکه حضرت مسیح علیه‌السلام یاور بزرگ حضرت مهدی علیه‌السلام در انقلاب جهانی الهی در پایان تاریخ است، سزاوار است پیروان اهل‌بیت این موعظه‌های پایدار حضرت مسیح علی نبینا و آله و علیه الصلاه والسلام را از کلام اهل‌بیت دریافت نمایند و به آن عمل کنند.
یعقوب بن سالم گفته است امام جعفر صادق علیه‌السلام فرمودد: قَالَ عِیسَى اِبْنُ مَرْیَمَ علیه‌السلام لِبَعْضِ اَصْحَابِهِ: مَا لاَ تُحِبُّ اَنْ یُفْعَلَ بِکَ فَلاَ تَفْعَلْهُ بِاَحَدٍ (الامالی شیخ صدوق، ص ۳۶۶ * رَوضَهُ الْواعِظین وَ بَصیرَهُ الْمُتَّعِظین فتال نیشابوری، وفات ۵۰۸، ج ۲، ص ۴۷۰ * بحارالانوار، ج ۱۴، ص ۲۸۷ و ج ۷۳، ص ۴۰۷ و ج ۷۴، ص ۱۵۷) عیسی بن مریم علیهماالسلام به برخی از اصحاب خود گفت: آنچه را دوست نداری ازسوی دیگران درباره تو انجام شود و کاری را که نمی‌پسندی نسبت به تو انجام گردد، آن کار را نسبت به احدی انجام نده.
در این موعظه حضرت مسیح علیه‌السلام، درس‌های بزرگی برای جهان مسیحیت و مسیحیان و پیروان آن حضرت وجود دارد. پایبندی به این دستور اخلاقی مسیحی راه تقریب ادیان و پایان دادن به خونریزی‌ها و درگیری‌های بین ادیان است. عمل به این وصیت و سفارش باعث برقراری امنیت و ارتباطات متقابل ادیان و آسایش بشر و رهایی از رذیلت‌های اخلاقی است. سزاوار است هرکس به حضرت مسیح علیه‌السلام ایمان و علاقه دارد همین راه را بپیماید.
اگر انسان‌ها از هر کاری که دوست ندارند و نمی‌پسندند دیگران در روابط با آنان انجام دهند پرهیز و دوری کنند ارتباطات اجتماعی از ناهنجاری‌ها، پالایش می‌شود و در وضع مطلوب قرار می‌گیرد.
پیام سلبی صریح و مستقیم این موعظه انجیلی و عیسوی، اجتناب از زشتی‌ها و بدی‌ها در زندگی اجتماعی و حیات سیاسی و اقتصادی و قضائی است. هر مسیحی و هر مسلمانی باید در زندگی از هر آنچه که از افراد و اشخاص دیگر در برخورد با خویش نامناسب می‌بیند و نگران می‌شود از آن رنج می‌برد و ناراحت خواهد شد، دوری کند. خودداری از اعمالی که هر انسانی از آن‌ها خشمگین و عصبانی می‌گردد، عامل برقراری روابط سالم اجتماعی است. فراتر از این پیام سلبی درون این موعظه الهی یک پیام ثبوتی و ایجابی نیز نهفته است و آن این حقیقت اخلاقی بزرگ است. هر آنچه را در رفتار دیگران با خود می‌پسندی و از آن خوشحال می‌شوی و دوست می‌داری در برخورد مردم انجام بده.
عقل انسان و فطرت توحیدی و وجدان اخلاقی و آموزه‌های وحیانی پیامبران الهی و امامان، راهنمای وضع مطلوب در کارها برای جهانیان است. انسان‌ها می‌توانند براساس این منابع الهام‌بخش، کار محبوب و غیرمحبوب را بشناسند و با این معیاری که در موعظه حضرت مسیح علیه‌السلام اعلام شده است رفتار خویش را تنظیم کنند.
نوشته : حجت‌الاسلام دکتر محمدرضا جواهری عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد
