عاشورا مهم ترین روز عزاداری در فرهنگ شیعیان سرتاسر عالم است. در روز عاشورا سپاه یزید در برابر تعداد اندک یاران به صف شدند تا بزرگترین جنایت تاریخ را رقم بزنند. عاشورا حرکتی آگاهانه در راه رهایی است. کربلا، آزمون دادخواهی و عدالت گستری است و این حسین است که در برابر دنیای همه یزیدها ایستاده است.
روضه خوان
با شعلۀ در سینه نوشتم که بخوانی
تا شعلۀ پنهان دلم را بنشانی
افسوس، نسیم سحری، زود سفر کرد
گفتم که سلام منِ غمگین برسانی
خورشیدی و من، بوتۀ در خاک، اسیرم
دردی ست: تَمَنّا کنی اما نتوانی
انصاف نباشد که به دنبال تو باشم
بی مبدأ و بی مقصد و بی برگ «نشانی»
یا گم شده یابن الحسنم در مِه اندوه
یا حبس شده پشت دعاهای زبانی
هر چند امامی و دلت خانۀ وحی است
قربان دلت! خون شده از تیر و کمانی
من تاب تماشای لبِ تشنه ندارم
آری تو مگر پای دلم را بکشانی
قنداقۀ خونین و تنِ کوچکِ نوزاد
بغض پدری بر سر بالین جوانی
گفتند: غروب آمد و آشوب شد عالَم
شاید که سری از سر نِی گفته اذانی
گفتند: «تمام است» و دویدند به سویش
آن لحظه رسیدند که می زد ضربانی
قربان دلت! باز برای تو بگویم؟
بوسید لبی شوق شریف شریانی
چشمان تو سرشار تماشای مدام است
با خاطره ها روز و شبی می گذرانی
شرمندۀ تکرار مصیبت شدم اما
ای کاش که بنشینم و «تو»، روضه بخوانی
سادات اخوی