عاشورا مهم ترین روز عزاداری در فرهنگ شیعیان سرتاسر عالم است. در روز عاشورا سپاه یزید در برابر تعداد اندک یاران به صف شدند تا بزرگترین جنایت تاریخ را رقم بزنند. عاشورا حرکتی آگاهانه در راه رهایی است. کربلا، آزمون دادخواهی و عدالت گستری است و این حسین است که در برابر دنیای همه یزیدها ایستاده است.
شاه شهیدان
شاه شهید می چوز جام بلا کشید
رخت از مدینه جانباز کربلا کشید
در دشت نینوا، ز وفا چون نهاد پای
دست امید از همه ماسوا، کشید
ز اصحاب ما، هر آنکه وفا را به سر نبرد
بیعت شکست و پای ز کوی وفا کشید
و آن کو وفا نمود به فرزند مرتضی
صهبای وصل دوست ز جام رضا کشید
کردند جمله سینه بی کینه را سپر
در قتلشان، زمانه چون تیغ جفا کشید
عباس را ز پیکر صد پاره شد جدا
دستی که در رکاب برادر، لوا کشید
اکبر، شهید گشت چو در دشت نینوا
لیلای بینوا، چونی از دل نوا کشید
آمد به حلق اصغر مظلوم شیرْخوار
تیر از کمان کینه که دست قضا کشید
افتاد نور چشم نبی چون به روی خاک
در چشم خود زمینش، چون توتیا کشید
می خواه شاه تشنهْ لب آبی، زدند سنگ
بر چشمه یی کز آن خَضِر آب بقا کشید!
واحسرتا! که شمر چو بر سینه اش نشست
از دل، خروش و نعره واحسرتا! کشید
بر حنجرش نهاد و، نکرد از خدا حیا
آن خنجری که از کمر، آن بیحیا کشید
خنجر، به حنجر شه دین کارگر نگشست
کار جدا نمودنِ سر، از قفا کشید!
پامال سمِّ اسب شد آن تن که بارها
در بر چو جان به ناز، رسول خدا کشید
افروختند نارِ ستم در حریم او
کآن نار، شعله تا حرم کبریا کشید!
(فرصت) ز جور و کینه اعدا هر آنچه گفت
خجلت بسی ز حضرت خیرُ النِّسا کشید
میرزا محمّد نصیر حسینی شیرازی (فرصت)