قاسم ابن الحسن از نوادگان امام علی علیه السلام و فرزند امام مجتبی علیه السلام است که در واقعۀ کربلا حضور داشت. حضرت قاسم علیه السلام در پاسخ عموی بزرگوار خود امام حسین علیه السلام که نظر او را در مورد مرگ پرسید با شجاعت کامل و اعتقاد و باور حقیقی، مرگ را شیرین تر از عسل دانست و در روز عاشورا شربت شیرین شهادت را چشید و به فوز عظیم شهادت نائل آمد.
وارثِ فتحِ جَمل
می نویسم سرخ تا با خونِ خود یاری کنی
آبِرویم خوب باید آبِرو داری کنی
نامه ام در کربلا تضمینِ میدان رفتن است
پاسخِ خیرِ عمو را می شود آری کنی
خواهشِ شمشیرِ من صُلح است امّا خویشِ من
در دلِ میدان مبادا خویشتن داری کنی
وارثِ فتحِ جَمل با ذوالفقارِ کوچک ات
می توانی آیه های مرگ را جاری کنی
جز شهادت هیچ پایانی سزاوارِ تو نیست
شک ندارم می روی شایسته سالاری کنی
نوجوانِ من جوان تر می شوی با زخم ها
با علی اکبر اگر همزاد پنداری کنی
اشک می ریزد برایت شاه بیتِ کربلا
ای گُلِ خندان مبادا گریه و زاری کنی
بینِ اقیانوسِ نا آرامِ او آرام باش
شاید این گونه دلش را هم پرستاری کنی
بوسه ای برداری از شش گوشه خشکِ لبش
روزه ات را اینچنین شاهانه افطاری کنی
آخرِ نامه نوشته بود با یک قطره اشک:
آه عبدلله جان باید تو هم کاری کنی
ابراهیم زمانی
اخبار مرتبط
