در روز عاشورا کودک شیرخواره امام حسین(ع) حضرت علی اصغر از عطش و شدت گرما بی تاب شده بود، رباب و اهل خیام به دنبال این بودند که برای کودک شش ماهه چاره و راهی پیدا کنند. کودک شیرخواره را به دست بابا دادند و امام علیه السلام با دشمن در حال گفتگو بود ناگهان تیری از کمان حرمله آمد و گوش تا گوش حلقوم علی اصغر را درید و کودک شش ماهه قربانی خدا و روز عاشورا گشت. امام حسین علیه السلام خون گلوی او را گرفت و به آسمان پاشید.
شرمنده لبت، پسرم آفتاب شد
مادر به جای آب ز شرم تو آب شد
آتش گرفت، سوخت و غرق عذاب شد
بیهوده پا به سینه من میزنی، مکوب
حتی خیال قطره شیری سراب شد
مثل همیشه بوسه زدم روی گونه ات
اما لبم ز تاول رویت کباب شد
از بس ترک به روی ترک بسته بر لبت
شرمنده لبت، پسرم آفتاب شد
از تیرهای حرمله پیداست فکر چیست
ای غنچه خزان زده وقت گلاب شد
وقتی عمود خیمه عباس را کشید
گفتم رباب خانه عمرت خراب شد
حسن لطفی
اخبار مرتبط
