عباس بن علی علیه السلام مشهور به قمر بنی هاشم، برادر و یار واقعی امام حسین علیه السلام در واقعه کربلا به عنوان علمدار و یار با وفای آن حضرت تا آخرین لحظات عمر حضور داشت. آوازه دلاور مردی های حضرت عباس(ع) در آن روزگار طنین افکنده بود و دشمن در پی آن بود تا با اقدامی جسورانه، وی را از صف لشکریان امام حسین(ع) در کربلا جدا سازد. در نهایت با عمودی آهنین بر سر مبارک حضرت ابوالفضل(ع) زد و ایشان را به شهادت رساند
یا اباالفضل
کنار دل و دست و دریا، اباالفضل!
تو را دیده ام بارها، یا اباالفضل!
تو از آب می آمدی، مشک بر دوش
و من در تو غرق تماشا، اباالفضل!
اگر دست می داد، دل می بریدم
به دست تو از هر دو دنیا، اباالفضل!
دل از کودکی از فرات، آب می خورد
و تکلیف شب، آب، بابا، اباالفضل!
فدک مادری می کند کربلا را
غریبی تو هم، مثل زهرا اباالفضل!
تو را هر که دارد ز غم بی نیاز است
وفا بعد از این نیست تنها اباالفضل!
تو با غیرت و آب و دست بریده
قیامت به پا می کنی، یا اباالفضل!
ابوالقاسم حسینجانی
اخبار مرتبط
