عباس بن علی علیه السلام مشهور به قمر بنی هاشم، برادر و یار واقعی امام حسین علیه السلام در واقعه کربلا به عنوان علمدار و یار با وفای آن حضرت تا آخرین لحظات عمر حضور داشت. آوازه دلاور مردی های حضرت عباس(ع) در آن روزگار طنین افکنده بود و دشمن در پی آن بود تا با اقدامی جسورانه، وی را از صف لشکریان امام حسین(ع) در کربلا جدا سازد. در نهایت با عمودی آهنین بر سر مبارک حضرت ابوالفضل(ع) زد و ایشان را به شهادت رساند
چنین برادر
اگرچه مادر تو، دختر پیمبر نیست
کسی حسینِ علی را چنین برادر نیست
حسین، پیش تو انگار در کنار علی ست
کسی چنان که تو، هرگز شبیه حیدر نیست
زلال علقمه، در حسرت تو می سوزد
کنار آبی و لب های تفته ات، تر نیست
به زیر سایهٔ دست تو می نشست، حسین
چه سایه ای و چه دستی! شگفت آور نیست؟
حدیث غیرتت آری شگفت آور بود
که گفته است که دست تو آب آور نیست؟
شکست، بعد تو پشت حسینِ فاطمه، آه
حسین مانده و مقتل، علیِ اکبر نیست
حسین مانده و قنداقهٔ علی اصغر
حسین مانده و شش ماهه ای که دیگر نیست
نمانده است به دست حسین از گل ها
گلی پس از تو، دریغا! گلی که پرپر نیست
هزار سال از آن ظهر داغ می گذرد
هنوز روضهٔ جانبازی ات، مکرّر نیست
قسم به مادرت ام البنین! امامی تو
اگرچه مادر تو، دختر پیمبر نیست
مرتضی امیری اسفندقه
اخبار مرتبط
