متن نوحه یا کاشف الکروب ببین دل شکسته ایم در سوگ شهادت حضرت ابوالفضل

حضرت عباس علیه السلام در اثر فداکاری ها، اخلاص و خصال والای انسانی در پیشگاه خداوند دارای مقام بسیار ارجمند و آبروی مخصوص گردید و خداوند مقام و لقب «باب الحوائج» را به حضرتش عطا فرمود و وجود عظیم او را شایسته این لقب دانست. توسّل به ذیل عنایت او نیز موجب روا شدن حاجات است. او کریمی است از دودمان کریمان و وسیله ای برای تقرّب به درگاه الهی که سالیان بسیار، مسلمان و غیر مسلمان دست دعا و چشم امید به سوی او داشته، از کرامات شیرین و زلال معرفت او ناگفته های گفتنی فراوانی دارند

یا کاشف الکروب ببین دل شکسته ایم

آواز عشق بی تو صدایی نداشته ست
قبل از تو عشق راه به جایی نداشته ست

جان ادب بدون تو نایی نداشته ست
دنیای بی تو هیچ صفایی نداشته ست

با تو طلوع عشق و ادب را رقم زدند
غم را ز قلب های محبان قلم زدند

نام تو اولین قسم پاک عالم است
ایمان تو شبیه قدم هات محکم است

در حسرت لبان تو لب های زمزم است
از تو هر آنچه می شنوم باز هم کم است

نامت ز کودکی به لب ما ترانه بود
عباس عشق بود علم ها بهانه بود

ای سر به زیر پیش تو والا مقام ها
ای مقتدای قاطبه با مرام ها

بالاست پرچم تو کنار امام ها
لال اند در مقابل مدحت کلام ها

در راه عشق چیره به بی حاصلی شدیم
گفتیم یا حسین و ابوفاضلی شدیم

در شرق و غرب حضرت مشگل گشا تویی
در شهر درد کوچه باب الشفا تویی

آیینه تمام قد مرتضی تویی
تفسیر عبد صالح بی ادعا تویی

ما شیعه ایم و کار جهان شد به کام ما
در هر نماز سمت تو باشد سلام ما

در مهد نور شهره به قرص قمر شدی
در دلبری ز اهل هنر با هنر شدی

هر جا نبرد بود تو مرد خطر شدی
ضرب المثل برای دل پر جگر شدی

مصداق با شکوه ابالفضل می شود
پژواک لفظ کوه ابالفضل می شود

جای تو هست در دل تقدیر کربلا
با تو حماسی است مزامیر کربلا

زیبا تر است با تو تصاویر کربلا
کعبه ست زیر سایه تأثیر کربلا

محشر که دست های تو باب شفاعت است
سینه زن تو را چه خیال از قیامت است

دست کریم خسته بخشش نمی شود
وقت عطا معطل خواهش نمی شود

عباس جز به نور ستایش نمی شود
فضلش به صد کتاب نگارش نمی شود

چرخیده کارها ز طفیل کریم ها
عباس بوده مرشد خیل کریم ها

ای سایه سار عالمیان پرچم شما
ای تکیه گاه پیر و جوان پرچم شما

بالاست تا ابد به جهان پرچم شما
راه بهشت داده نشان پرچم شما

زائر رسید صحن تو و رستگار شد
شهر بهشت در حرمت آشکار شد

این دست ها که رو به ضریحت دراز شد
از روزگار سفله دون بی نیاز شد

نامت کلید بود و در بسته باز شد
عباس گفتم و همه جا چاره ساز شد

یا کاشف الکروب ببین دل شکسته ایم
تنها به آستان شما چشم بسته ایم

سوگند بر خروش فرات و خجالتت
بر چشم های خون زده پر جراحتت

بر گریه حسین زمان شهادتت
مبهوت مانده کرببلا از حمایتت

روح القدس به خامه خامم نگاه کرد
مدحت دوباره حال مرا رو به راه کرد

 حسن کردی