۱- چنانکه از قراین و شواهد بر‌می‌آید، گروه طالبان پس از به قدرت رسیدن در افغانستان، تاکنون بیشتر دچار رقابت‌های درون گروهی بوده تا خدمت رسانی.
۲- این گروه پس از یازده ماه هنوز نتوانسته موضوعات اختلافی و گروهی خودرا به شکل مسالمت آمیز حل و فصل نمایند و هر روز که می‌گذرد طالبان بیشتر وارد فاز رقابت جناهی و گروهی می‌شوند. هر چند این گروه تضاد و رقابت درون را در موارد کتمان می‌کنند ولی تلاش برای گرفتن جان وزیر جنگ این گروه در استان ننگرهار، ترورهای هدفمند از اعضای شبکه حقانی و جنگ اخیر در ارگ ریاست جمهوری نشان می‌دهد دوران فروپاشی و اضمحلال این گروه خشن و ایدئولوژیک فرارسیده است.
۳- به باور اکثر تحلیل گران سیاسی، طالبان در چند ماه اخیر بیشتر بسوی زوال و نابودی پیش می‌رود تا تحکیم ثبات سیاسی.
۴-کشور‌های همسایه و منطقه که از طالبان در برهه‌های مختلف حمایت کردند و این گروه را گروه نیابتی در جنگ علیه نیروهای ناتو به رهبری آمریکا متصور بودند و بیشتر مواقع به تمویل و تجهیزشان پرداختند؛ حالا درصدد جایگزین کردن بدیل این گروه در افغانستان برآمده‌اند و روابطشان با سران مخالف این گروه به ویژه با جبهه مقاومت ملی را دارند تحکیم می‌بخشند.
۵- از سوی دیگر، نارضایتی فرماندهان اقوام غیر پشتون طالبان در ولایت‌های چون پنجشیر، تخار، بدخشان، فاریاب، سرپل و هرات و غیره زنگ خطر دیگری را به صدا در آورده که عمر این گروه را کوتاه‌تر ساخته است.
۶- انتظار می‌رود روزهای آینده شاهد بروز اختلافات و جنگ‌های علیه این گروه در بیشتری ولایات باشیم./ علی نوروزی
اخبار مرتبط
